Μπορεί στην Ευρώπη το τρένο να είναι το ασφαλέστερο ΜΜΜ αλλά στην Ιαπωνία το ρεκόρ που καταγράφεται είναι εξωπραγματικό.

Τα “Shinkansen” ή αλλιώς bullet trains ήτοι τρένα ‘σφαίρα’ είναι ο πιο γρήγορος και πιο ασφαλής τρόπος για να ανακαλύψει κανείς την Ιαπωνία. Το δίκτυο Japan Rail (JR) είναι ιδιαίτερα εκτενές και τα τρένα κινούνται με ταχύτητες των 320 χλμ/ώρα κατά μέσο όρο.

Υπάρχουν εννέα γραμμές shinkansen στην Ιαπωνία που καλύπτουν τα νησιά Hokkaido, Honshu και Kyushu. Αυτό σημαίνει πως μπορείς να ταξιδέψεις προς τα βόρεια από το Τόκιο μέχρι και το Hakodate στο Hokkaido, ή προς τα δυτικά ξεπερνώντας στην Osaka και την Hiroshima προς την Kagoshima.

Από την έναρξη λειτουργίας των Shinkansen το 1964 και με μεταφορά περισσότερων από 10 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ, πια, επιβατών δεν έχει υπάρξει ούτε ένας τραυματισμός, ούτε μια απώλεια ζωής που να έχει προκύψει από σύγκρουση ή από εκτροχιασμό.

Και η Ευρώπη

Σήμερα θα πέσουν όλοι πάνω στα τρένα. Ως ‘σκοτώστρες’.

Κάθε φορά που έχω ταξιδέψει με τρένο στην Ευρώπη, η εμπειρία είναι από όμορφη μέχρι εξαιρετική.

Στην Ελλάδα επιλέξαμε να δαπανούμε δισεκατομμύρια για να έχουν δρόμους για να γκαζώνουμε με τις ‘κούρσες’ μας.
Είναι μια εθνική επιλογή αυτή ξεκάθαρα. Το Ι.Χ αυτοκίνητο το έχουμε ουσιαστικά “διαλέξει” και ως λαός για τη μεταφορά μας από το Α στο Β σημείο κάτι που δείχνει πόσο βλαχομπαρόκ είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε.

Ο Έλληνας “καβάλα” στο “αμάξι” νιώθει πως κερδίζει τον θαυμασμό της γκόμενας, των φίλων του, της γειτονιάς.
Τεράστιο ποσοστό των Ολλανδών, των Ελβετών, των Γάλλων, των Βρετανών δεν έχουν και δεν ΘΕΛΟΥΝ να είναι κάτοχοι Ι.Χ αυτοκινήτου γιατί κρίνουν πως είναι δαπάνη άχρηστη.

Για ποιο λόγο μια Ελβετίδα θα δώσει μερικές χιλιάδες ελβετικά φράγκα για μια ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών με τρένα αντί να φλεξάρει μια αμαξάρα; Δεν έχει μήπως το εισόδημα;!

Είναι αυτό που έχουμε διαλέξει ως κοινωνία. Δεχόμαστε τις δαπάνες για δρόμους ώστε να κάνουμε και λίγη ‘μόστρα’ αντί να διεκδικούμε σιδηροδρόμους, προαστιακούς, μετρό και ποδηλατοδρόμους.

Η ‘φιγούρα’ είναι βαθύς μας πόθος ακόμη. Δυστυχώς.

Οι φωτό δικές μου κάθε φορά που χαρούμενος έχω ανέβει στο υπέροχο ευρωπαϊκό δίκτυο σε Ελβετία, Γερμανία, Βέλγιο μέχρι στιγμής.
Αλλού.

Σωτήρης Κυριακίδης