Περισσότεροι από 500 λάτρεις της φωτογραφίας και των αεροσκαφών έχουν ακροβολιστεί μπροστά από έναν διάδρομο απογείωσης και προσγείωσης στο «κυνήγι» του καλού φωτογραφικού καρέ. Ο εκκωφαντικός θόρυβος των κινητήρων λίγα μέτρα μπροστά τους όχι μόνο δεν ενοχλεί αλλά περισσότερο εξιτάρει τους λάτρεις της φωτογράφισης εναέριων μέσων:
Μέχρι και τις 7 το απόγευμα δεν κουνιούνται εκατοστό από το πόστο τους. Λίγα μέτρα πιο πίσω, σε μια σκιά κάτω από τον πύργο ελέγχου, μια ήρεμη γυναικεία μορφή, μια χαμογελαστή φιγούρα παρακολουθεί υπομονετικά την εναέρια δραστηριότητα. Η Rosallyn Cable, με το γαλήνιο βλέμμα θα απαντήσει θετικά όταν θα ζητήσουμε να μας μεταφέρει τη δική της ιστορία και, κυρίως, το πως βρέθηκε μια ζεστή ημέρα του Απριλίου 2023 στην Ελλάδα, μέσα σε μια στρατιωτική βάση να κοιτά για ώρες μαχητικά αεροσκάφη.
«Θα μας πείτε την ιστορία σας;»
«Είμαι η Rosallyn Cable, είμαι 79 ετών και ζω στο Sussex του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχω έρθει στις ημέρες για τους φωτογράφους του «Ηνίοχου 2023» γιατί μου αρέσει να βλέπω μαχητικά αεροσκάφη. Τα αγαπημένα μου είναι το F-4E Phantom και το Harrier! Και τα δύο και ειδικά το δεύτερο θα σας πω, πως κάνουν… καταπληκτικό θόρυβο», σχολιάζει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ. «Ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Όπου υπάρχουν αεροπλάνα για παρατήρηση, ειδικά πολεμικά/στρατιωτικά,» εξηγεί η Βρετανίδα spotter που έχει έρθει στην Ελλάδα για να παραμείνει «όσες περισσότερες ημέρες θα είναι εφικτό για τον σκοπό αυτό».
Η κα. Cable όμως έχει και μια άλλη συγκλονιστική πλευρά της ιστορίας της να μοιραστεί αφού δεν ήρθε στην Ελλάδα μόνη της. «Έχω έρθει με τον γιό μου, τον Andrew. Με αυτόν ξεκίνησα από την αρχή. Ταξιδεύω όλα τα χρόνια και να κάνω τα ταξίδια αυτά, για να δούμε αεροπλάνα. Ένα ζήτημα υγείας με το οποίο διαγνώστηκε, μικρός τότε, με έκανε να αποφασίσω να ταξιδεύω πάντα μαζί του. Δεν τον αφήνω. Είναι το χόμπι του. Το αγαπάει, το αγάπησα και εγώ και δεν θέλω να είναι μόνος του σε όλα αυτά τα ταξίδια…», εξηγεί με ένα χαμόγελο βαθιάς αγάπης η Βρετανίδα spotter και, πάνω από όλα, στοργική μητέρα.
Εμπειρίες, ταξίδια και νέες παρέες
«Εκεί μπροστά είναι ο γιος μου, φωτογραφίζει…», δείχνει η Βρετανίδα μητέρα που δεν αρνείται να μας μεταφέρει την άποψή της για την Ελλάδα και την Πολεμική της Αεροπορία. «Ήρθαμε και πέρυσι στην Ελλάδα ξέρετε ξανά για να συμμετέχουμε στο πρώτο Ευρωπαϊκό Phantom Conference που έγινε τον Ιούλιο στην βάση της Ανδραβίδας. Τώρα να μαστε πάλι εδώ!» σχολίασε. Μαζί με τον γιο της έχουν ταξιδέψει σε πάρα πολλές αεροπορικές βάσεις στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και επιδιώκουν να βλέπουν κάθε φορά κάτι καινούργιο όπως και να βιώνουν επετειακές διοργανώσεις π.χ την γιορτή για έναν τύπο αεροσκαφών ή ασκήσεις. «Έχουμε περάσει όμορφα, είναι μια ωραία κοινότητα αυτή των spotter και των εραστών της αεροπορίας, κάναμε και κάνουμε φίλους και συνεχίζουμε να γνωρίζουμε κόσμο από τόσες χώρες, είναι τόσο ενδιαφέρον αυτό!» πρόσθεσε.
Μέσα από χιλιάδες χιλιόμετρα ταξιδιών θα μας μεταφέρει και κάποιες από τις πιο ιδιαίτερες εμπειρίες της. Μια από αυτές δεν θα ξεχάσει ποτέ. «Από τις αποστολές στις οποίες πήγαμε με τον γιο μου και θυμάμαι ακόμη ως ιδιαίτερες, ήταν και εκείνη που κάναμε στην πρώην Σοβιετική Ένωση για να δει και να φωτογραφίσει αεροσκάφη της πρώην ΕΣΣΔ. Το ταξίδι το κάναμε ξέρετε πριν από την πτώση του Τείχους και είναι το πιο επικίνδυνο που έχουμε κάνει. Από την άλλη όμως, αναπολώ την διαδρομή Μόσχας – Αγία Πετρούπολη που ήταν υπέροχη. Την θυμάμαι ακόμη και θα ήθελα να την κάνουμε ξανά!» εξιστορεί η Βρετανίδα φωτογράφος και φαν των πτήσεων. Θα έρθει κάποια επόμενη φορά στην Ελλάδα; «Εδώ έχετε ακόμη F-4E Phantom που πετάνε και τα λατρεύω, φυσικά και θέλω να έρθουμε ξανά με το καλό…», απάντησε χαμογελώντας.
Σωτήρης Κυριακίδης
